Doldwaze Disney Dagen – Door de bomen het bos in

Het COVID-19 virus grijpt keihard om zich heen. En hoewel de ziekte in de volksmond bekend staat als corona, moeten we het duidelijk niet met een ‘gewoon’ griepje of een fris Mexicaans biertje verwarren. De enige manier om terug te vechten is thuisblijven. Streamingdiensten draaien dan ook overuren, maar in het wondere woud van aanbod is het makkelijk verdwalen. Tijd voor een beetje orde in de chaos dus. Omdat we ons in deze bizarre tijd ongegeneerd kunnen laven aan escapisme, zijn we begonnen met het uitspelen van Disney+. Met al dat slechte nieuws kunnen we ook wel wat sprookjes voor het slapengaan gebruiken.

Nu een verfrissende boswandeling op gepaste afstand er even niet meer inzit, heb ik de wandelschoenen verruilt voor een afstandsbediening en ben ik richting het sprookjesbos vertrokken: Into the Woods. De totaal losgeslagen musicalfilm is een bewerking van het gelijknamige Broadway-succes. En hoewel de film in 2014 zeer wisselend werd ontvangen, was deze wandeling precies wat ik nodig had…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl.
Lees hier vooral verder.


Emma. – Net iets te ‘clueless’

In een wereld waarin populariteit een verdienmodel is geworden, machtsmisbruik nog steeds hoogtij viert en 22 miljardairs samen meer geld bezitten dan 325 miljoen Afrikaanse vrouwen, is het werk van Jane Austen tweehonderd jaar na dato nog steeds relevant. Het is dan ook jammer dat de nieuwste bioscoopbewerking van Emma als sociale kritiek niet weet te overtuigen. 

Emma. is het speelfilmdebuut van Autumn de Wilde, die eerder faam maakte in de muziekwereld met de regie van videoclips en als fotograaf en ontwerper van albumcovers. Die achtergrond is duidelijk terug te zien in Emma. De film is alle 125 minuten lang een lust voor het oog. Vol goed uitgedachte shots, acteurs die zich strak gechoreografeerd over het scherm bewegen in prachtige kostuums en een opvallend ritmische montage. Dat de regisseur een goed oog heeft, betekent echter niet dat zij ook een verhaal kan vertellen dat langer dan een paar minuten duurt. Zelfs niet als het basismateriaal een klassieker uit de Engelse literatuur betreft…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder.


Bombshell – De rafelrandjes van #metoo

De titel is misschien wat pretentieus. Hoe graag je het ook wil als maker, moet je zo openlijk suggereren dat een film in zal slaan als een bom? Maar het lukt regisseur Jay Roach wel.

Toegegeven, de Hollywoodverfilming van een van de eerste #MeToo-schandalen is wat geromantiseerd en opgeleukt. En je kunt je afvragen of het een écht goede film als eindresultaat oplevert. Maar Bombshell maakt aan de andere kant pijnlijk duidelijk dat we misschien juist zo’n film nodig hebben om dit belangrijke verhaal te vertellen. 

‘Trek je rokje eens omhoog,’ zegt Fox News directeur Roger Ailes (een fenomenale John Lithgow) tegen een ambitieus nieuw talent. De jonge conservatieve journaliste Kayla Pospisil (Margot Robbie) zit in een slim gekozen ‘little black dress’ bij de directeur op kantoor. Ze is klaar voor de volgende stap in haar carrière: ze wil de buis op. Maar ‘televisie is een visueel medium,’ volgens Ailes. En dus wil hij de jonge dame tegenover hem wel eerst even de maat nemen. Met name die van haar benen. ‘Iets verder omhoog,’ sommeert Ailes, terwijl hij met zijn tong zijn lippen bevochtigt en steeds zwaarder begint te ademen. ‘Een klein stukje nog.’ … 

Deze recensie schreeft TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder


Motherless Brooklyn – Edward Norton regisseert Edward Norton

Bijna twintig jaar na Keeping the Faith regisseert Edward Norton opnieuw een film waarin hij zelf in de hoofdrol schittert. Schitteren is aan de acteur Norton wel over te laten, maar als regisseur is hij minder overtuigend. Motherless Brooklyn is een film waarin vooral veel geforceerd wordt.

Nog voor Norton zijn regiedebuut maakte met Keeping the Faith, had hij zijn oog al laten vallen op een roman van Jonathan Lethem. Twintig jaar later is de film over een privédetective met het syndroom van Gilles de la Tourette eindelijk een feit. Opvallend is de keuze om het boek, dat zich in de jaren 90 afspeelt, naar de jaren 50 te verplaatsen. Die tijdsverschuiving is voor Norton een vrijbrief om met Motherless Brooklyn een obligate ode aan de film noir te brengen. Inclusief net iets te prominente voice-over, een voorspelbare femme fatale en te veel jazz…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder.


Mi Vida – Genieten van een leven

Lou vertrekt voor een aantal weken naar het Spaanse Cádiz voor een taalcursus. Ze trekt in bij een gastgezin om een zomervakantie lang op ontdekkingsreis te gaan. Onder de Mediterrane zon leert ze niet alleen een nieuwe taal, maar ook nieuwe gewoontes, nieuwe vrienden en bovenal zichzelf opnieuw kennen. Alleen Lou komt niet net van de middelbare school. Nee, Lou is een 63 jaar oude kapster die net zo op zoek blijkt naar zichzelf als de pubers die ze haar klasgenoten mag noemen tijdens de Spaanse les…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl. 
Lees hier vooral verder.


In gesprek met Tim Oliehoek over Stanley H.

Een vrolijke en opgeluchte Tim Oliehoek komt de lunchroom binnenlopen waar we hebben afgesproken. ‘Ik heb geen oog dicht gedaan de laatste tijd,’ bekent de regisseur. Want in nog geen week tijd gingen twee series van zijn hand in première en de verwachtingen waren hooggespannen. Maar de kijkcijfers zijn goed en de recensies van zowel de true-crimeserie Stanley H. als het tweede seizoen van Het geheime dagboek van Hendrik Groen zijn lovend. Tim kan dan ook eindelijk weer goed slapen. 

We zijn neergestreken in Pension Homeland naast het marine-terrein. Die plek heeft Tim niet alleen uitgekozen omdat hij in buurt woont. De hele IRT-affaire die centraal staat in het verhaal van Stanley H. heeft namelijk op dat terrein plaatsgevonden: ‘Daar stond het IRT-gebouw.’ Dat bizarre stuk Nederlandse geschiedenis was een van de redenen waarom Tim meteen voor het verhaal over Stanley Hillis viel: ‘Dat dit heeft kunnen gebeuren in de jaren ’90, dat is heel stuitend. En mensen weten er eigenlijk heel weinig van.’ …

Het hele interview met Tim Oliehoek lees je op Cine.nl
Voor hen schreef TVTimna ook een
recensie over de serie Stanley H.


Downton Abbey – Thuiskomen op een Brits landgoed

Met de grote populariteit van de serie Downton Abbey kon een film natuurlijk niet uitblijven. Hoewel series tegenwoordig de luxe hebben van grote budgetten, oneindige cinematografische mogelijkheden en boven alles meer tijd dan de gemiddelde film aan hun verhaallijnen kunnen besteden, is het grote doek nog steeds een soort kroon op het werk. In het geval van Downton Abbey is dat bijna letterlijk, want de koninklijke familie zal voor het eerst het landgoed bezoeken. Dat bezoek brengt uiteraard zowel in de familie als voor het personeel de nodige consternatie met zich mee. Maar of de film daarmee de serie overstijgt is de vraag…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl. Lees hier vooral verder.