Category Cine.nl

Stel je voor: Je ligt in een ziekenhuisbed op de kraamafdeling nog bij te komen van de bevalling van je eerste kind. Terwijl je langzaam een beetje uit de roes van de pijnstillers kruipt om van de roze wolk te gaan genieten, kom je er in een paar minuten achter dat één: je vriend dit kind helemaal niet wil. Twee: dat hij het doet met zijn stagiaire. En drie: dat vriendlief bij je weg gaat om in Afrika vrijwilligerswerk te gaan doen met, jawel, diezelfde stagiaire. Het is de keiharde start van Alles is zoals het zou moeten zijn. Dat lijkt lekker verfrissend, maar helaas lukt het de zoveelste Nederlandse rom-com niet om bij de clichés van het genre weg te blijven. 

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl.
Lees hier vooral verder…

Regisseur Matteo Garrone steekt  het welbekende verhaal over de houten pop die niets liever wil dan een echt jongetje worden in een nieuw en donker jasje. De nieuwste verfilming van Pinocchioblijft dicht bij de verhalen van Carlo Collodi, de geestelijk vader van de marionet. Jammer genoeg levert dat uiteindelijk vooral een fragmentarische film op waarin de rode draad soms net zo afwezig is als de touwtjes aan de marionet.

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder…

Vier zwarte Vietnamveteranen keren terug om het lichaam van een van hun gesneuvelde strijdmakkers te repatriëren. Bijkomend voordeel: het lichaam van deze soldaat ligt begraven naast een kist vol goudstaven. De motivatie voor deze reis hinkt daarmee een beetje op twee, of zelfs meer, benen. En dat geldt eigenlijk voor alles in Da 5 Bloods.

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder…

En wil je meer meningen over Da 5 Bloods? Check dan vooral onze Cinematties waarin we met meerdere recensenten deze belangrijke film beschouwden.

‘Movies don’t just show us how the world is, they show us how the world could be,’ poneert aspirant-regisseur Raymond Ainsly bij de pitch van zijn project. De Tweede Wereldoorlog is net voorbij en vier jonge dromers hopen Hollywoodgeschiedenis te schrijven. Of misschien liever te herschrijven. De nieuwe Netflix-serie Hollywooddoet namelijk precies wat Ainsly wil: een wereld laten zien die had kunnen zijn. Wat als Hollywood eind 1940 durfde wat het nu nog steeds niet helemaal durft te doen?

In de golden age van Tinseltown werd de basis gelegd voor het Hollywood dat wij nu kennen. Het was het begin van grote studio’s en sterren die we nog steeds adoreren. De manier waarop films nu gemaakt worden vindt zijn oorsprong in die gloriedagen. Maar het is ook de tijd waarin de donkere kant van Hollywood wortelschoot, met z’n machtsmisbruik, seksueel grensoverschrijdend gedrag – vaak in combinatie met elkaar – en ook het achterstellen van etnische minderheden, homoseksuelen en vrouwen. Hollywood brengt zowel de glorie als de keerzijde van die wereld in beeld, maar biedt vervolgens een alternatief verloop van de geschiedenis. Een Hollywood waarin zwarte en Aziatische makers een kans krijgen en vrouwen een filmimperium kunnen bestieren. Sterker nog, een Hollywood waar al deze mensen het beter doen dan de rest.

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder…

Het gevoel dat je leven op pauze staat, dat je hele dagen thuiszit en van gekkigheid niet meer weet wat je moet doen. Klinkt herkenbaar?  Wij doen dit nu een paar weken, voor Rapunzel is het haar hele leven. Disney’s Tangled, naar het sprookje over Rapunzel die met haar meterslange blonde lokken opgesloten zit in een toren, is dan ook de ultieme quarantainefilm.

In de Disney interpretatie van het sprookje wordt prinses Rapunzel na haar geboorte ontvoerd door heks Ethel. Het haar van de koninklijke baby bevat namelijk toverkracht dat ervoor zorgt dat Ethel haar jonge uiterlijk behoudt. Rapunzel is dus een soort magische anti-rimpelcrème. Ethel sluit de jonge prinses op in een hoge toren en houdt haar volledig afgesloten van de buitenwereld. Terwijl de jaren verstrijken en Rapunzels haar groeit en groeit, wordt het meisje steeds nieuwsgieriger naar die buitenwereld. Zoals we inmiddels allemaal weten, slaat de verveling als je niet of nauwelijks mag buitenspelen immers snel toe. Dat geldt dus ook voor een sprookjesprinses.

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl.
Lees hier vooral verder…

Het COVID-19 virus grijpt keihard om zich heen. En hoewel de ziekte in de volksmond bekend staat als corona, moeten we het duidelijk niet met een ‘gewoon’ griepje of een fris Mexicaans biertje verwarren. De enige manier om terug te vechten is thuisblijven. Streamingdiensten draaien dan ook overuren, maar in het wondere woud van aanbod is het makkelijk verdwalen. Tijd voor een beetje orde in de chaos dus. Omdat we ons in deze bizarre tijd ongegeneerd kunnen laven aan escapisme, zijn we begonnen met het uitspelen van Disney+. Met al dat slechte nieuws kunnen we ook wel wat sprookjes voor het slapengaan gebruiken.

Nu een verfrissende boswandeling op gepaste afstand er even niet meer inzit, heb ik de wandelschoenen verruilt voor een afstandsbediening en ben ik richting het sprookjesbos vertrokken: Into the Woods. De totaal losgeslagen musicalfilm is een bewerking van het gelijknamige Broadway-succes. En hoewel de film in 2014 zeer wisselend werd ontvangen, was deze wandeling precies wat ik nodig had…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl.
Lees hier vooral verder.

In een wereld waarin populariteit een verdienmodel is geworden, machtsmisbruik nog steeds hoogtij viert en 22 miljardairs samen meer geld bezitten dan 325 miljoen Afrikaanse vrouwen, is het werk van Jane Austen tweehonderd jaar na dato nog steeds relevant. Het is dan ook jammer dat de nieuwste bioscoopbewerking van Emma als sociale kritiek niet weet te overtuigen. 

Emma. is het speelfilmdebuut van Autumn de Wilde, die eerder faam maakte in de muziekwereld met de regie van videoclips en als fotograaf en ontwerper van albumcovers. Die achtergrond is duidelijk terug te zien in Emma. De film is alle 125 minuten lang een lust voor het oog. Vol goed uitgedachte shots, acteurs die zich strak gechoreografeerd over het scherm bewegen in prachtige kostuums en een opvallend ritmische montage. Dat de regisseur een goed oog heeft, betekent echter niet dat zij ook een verhaal kan vertellen dat langer dan een paar minuten duurt. Zelfs niet als het basismateriaal een klassieker uit de Engelse literatuur betreft…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder.

De titel is misschien wat pretentieus. Hoe graag je het ook wil als maker, moet je zo openlijk suggereren dat een film in zal slaan als een bom? Maar het lukt regisseur Jay Roach wel.

Toegegeven, de Hollywoodverfilming van een van de eerste #MeToo-schandalen is wat geromantiseerd en opgeleukt. En je kunt je afvragen of het een écht goede film als eindresultaat oplevert. Maar Bombshell maakt aan de andere kant pijnlijk duidelijk dat we misschien juist zo’n film nodig hebben om dit belangrijke verhaal te vertellen. 

‘Trek je rokje eens omhoog,’ zegt Fox News directeur Roger Ailes (een fenomenale John Lithgow) tegen een ambitieus nieuw talent. De jonge conservatieve journaliste Kayla Pospisil (Margot Robbie) zit in een slim gekozen ‘little black dress’ bij de directeur op kantoor. Ze is klaar voor de volgende stap in haar carrière: ze wil de buis op. Maar ‘televisie is een visueel medium,’ volgens Ailes. En dus wil hij de jonge dame tegenover hem wel eerst even de maat nemen. Met name die van haar benen. ‘Iets verder omhoog,’ sommeert Ailes, terwijl hij met zijn tong zijn lippen bevochtigt en steeds zwaarder begint te ademen. ‘Een klein stukje nog.’ … 

Deze recensie schreeft TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder

Bijna twintig jaar na Keeping the Faith regisseert Edward Norton opnieuw een film waarin hij zelf in de hoofdrol schittert. Schitteren is aan de acteur Norton wel over te laten, maar als regisseur is hij minder overtuigend. Motherless Brooklyn is een film waarin vooral veel geforceerd wordt.

Nog voor Norton zijn regiedebuut maakte met Keeping the Faith, had hij zijn oog al laten vallen op een roman van Jonathan Lethem. Twintig jaar later is de film over een privédetective met het syndroom van Gilles de la Tourette eindelijk een feit. Opvallend is de keuze om het boek, dat zich in de jaren 90 afspeelt, naar de jaren 50 te verplaatsen. Die tijdsverschuiving is voor Norton een vrijbrief om met Motherless Brooklyn een obligate ode aan de film noir te brengen. Inclusief net iets te prominente voice-over, een voorspelbare femme fatale en te veel jazz…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl
Lees hier vooral verder.

Lou vertrekt voor een aantal weken naar het Spaanse Cádiz voor een taalcursus. Ze trekt in bij een gastgezin om een zomervakantie lang op ontdekkingsreis te gaan. Onder de Mediterrane zon leert ze niet alleen een nieuwe taal, maar ook nieuwe gewoontes, nieuwe vrienden en bovenal zichzelf opnieuw kennen. Alleen Lou komt niet net van de middelbare school. Nee, Lou is een 63 jaar oude kapster die net zo op zoek blijkt naar zichzelf als de pubers die ze haar klasgenoten mag noemen tijdens de Spaanse les…

Deze recensie schreef TVTimna voor Cine.nl. 
Lees hier vooral verder.